Την τελευταία τους βραδιά στο νησί έμειναν ως αργά στην παραλία. Το τεράστιο αυγουστιάτικο φεγγάρι τους κρατούσε συντροφιά. Λίγα μέτρα πιο πέρα μια παρέα άναψε φωτιά και κάθισε γύρω της σχηματίζοντας έναν ζωηρό ανθρώπινο κύκλο. Κάποιος από όλους κούρδιζε μια κιθάρα. Fly me to the moon, άρχισε να τραγουδά μια μελωδική φωνή. Μια αίσθηση νοσταλγίας πλανιόταν στον αέρα, ανάμεσα στο κύμα και τις νότες. Στην επιφάνεια του νερού γλιστρούσαν απαλά πάνω κάτω, χιλιάδες μικροσκοπικά διαμάντια που αντανακλούσαν το φως του ουρανού…