She is crying at the dark, or at the stars, that at such a distance from us shine and whirl.

Να, κάπου εκεί ή σε ένα διπλανό αστέρι θα βρίσκονταν αυτό που έψαχνε. Ίσως να προσπαθούσαν κι εκείνοι να τη δουν. Έφτιαξε με το νου της, την εικόνα ενός ζευγαριού που πάσχιζε να ατενίσει τη γη μέσα από ένα υπερφυσικό μπρούτζινο τηλεσκόπιο. Ο ένας το διεκδικούσε από τον άλλον και εν τέλει κοίταζαν κι οι δυο μαζί, στριμωγμένοι, μπροστά στο φακό. Χαμογέλασε. Εδώ είμαι μαμά, μπαμπά, με κρύβουν τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια. Μα είμαι εδώ. Σας βλέπω.

Advertisement