Τι όνειρο! Λέξεις και σκέψεις συγκρούονται μες το κεφάλι της και το βαραίνουν. Βυθίζεται στην τέλεια σιωπή. Αισθάνεται να αιωρείται πάντα. Στο χρόνο και στον τόπο. Είναι αλλού. Αυτή κι αυτός. Σε ένα κρεβάτι ακόμα. Μιλούν αλλιώτικα μα είναι οι ίδιοι. Ίδιοι και διαφορετικοί. Κι είναι μαζί. Επιτέλους! Και τότε ξέρει… Είναι φτιαγμένοι από αναμνήσεις…