Της έβγαλε τα ρούχα και την ξάπλωσε προσεχτικά. Η Στεφανία παρακολουθούσε τις κινήσεις του αμίλητη, υπνωτισμένη. Το αίμα σα να βάλτωσε στις φλέβες της. Τίποτα ανθρώπινο δεν της απέμεινε. Ένιωθε σαν μια κούκλα. Μια κούκλα άψυχη, χωρίς ζωή, χωρίς αισθήματα. Έπεσε πάνω της με όλο του το βάρος. Έσπασε το κορμί της σε κομμάτια. Όλα σκοτείνιασαν…
