Έψαχνε τρόπο να ξεγλιστρήσει από τα παραμορφωμένα φώτα μα τον πρόδωσαν οι δυνάμεις του παιδικού κορμιού του και άρχισε να τρέμει από το κρύο. Σκέφτηκε να γυρίσει. Μουσκεμένος ως το κόκκαλο, λασπωμένος και άθλιος, παρουσιάστηκε στο σπίτι του. Η μάνα του, μόλις τον είδε σε αυτά τα χάλια, σχεδόν λιποθύμησε. Συνήλθε όμως στο λεπτό, έβαλε τις φωνές και ήθελε να τον δείρει. Ο πατέρας του μπήκε στη μέση. Κυματοθραύστης. Η φιγούρα του, τοίχος αδιαπέραστος, που πάνω του έγινε σκόνη και θρύψαλα ο θυμός της μητέρας του. Ο κόσμος καταλάγιασε…
Egon Schiele