Ο κοσμοπολίτικος αέρας της πόλης τους ταίριαζε. Ο Δούναβης με τα γαλάζια κύματά του, ασκούσε μαγική επίδραση επάνω τους. Ζούσαν στο πιο ενδιαφέρον μέρος της Ευρώπης. Μαζί. Μα τώρα γύρω τους παντού πόλεμος… Πόλεμος, θάνατος και φωνές. Το χέρι της χαϊδεύει την κοιλιά της προστατευτικά. Τον έχει μέσα της… μέσα της… της αρκεί. Άξαφνα εκείνος σοβαρεύει. Μικρές φωτιές μοιάζουν να ξεπηδούν από τα μάτια του. Το βλέμμα του, διασχίζει τον αέρα στο δωμάτιο· σαν αστραπή γεμίζει την ατμόσφαιρα με φως. Ω, δεν χορταίνει να τον κοιτάει… Όταν ο άντρας της δουλεύει, ο πλανήτης της δικής της καρδιάς σταματά…
Egon Sciele ~ Portait of Edith Schiele 1917