«Ντρινννννννννν»
Το ξυπνητήρι και ο διαπεραστικός ήχος του.
Ο Νικόλας, κουβάρι στο διπλό κρεβάτι προσπαθεί να συνειδητοποιήσει πού βρίσκεται.´Ενα όνειρο τον κρατά αιχμάλωτό του. Ένα πρόσωπο που δεν μπορεί να διακρίνει είναι όλη του η ζωή. ´Ενα σώμα ψηλόλιγνο, κρυμμένο σε ρούχα φαρδιά είναι τυλιγμένο με απόγνωση γύρω του. Και δυο χείλη. Τον φιλούν, μπαίνουν μέσα του. Ανασαίνουν μαζί του. Σε αυτό το φιλί ανακαλύπτει ό,τι δεν ήξερε, ό,τι περίμενε να μάθει από πάντα, από άλλες ζωές. Πιο γλυκό, πιο οικείο φιλί, δεν έδωσε και δεν πήρε ποτέ του. Δεν θέλει, δεν μπορεί να ξυπνήσει. Δεν αντέχει να το αποχωριστεί. Να το χάσει ξανά…
«Ντρινννννννννν»
το ραντεβού 